20 februari 2009

Anthology KCO 5


Ik koop nagenoeg alle cd's die in de serie RCOlive verschijnen, alsook de cd-boxen onder de naam Anthology ogf the Royal Concertgebouw Orchestra. Na vier dozen met opnames uit eerdere decennia verscheen onlangs deel vijf met daarin opanmes gemaakt tussen 1980 en 1990. Op 9 november 1985 bezocht ik voor het eerst het Concertgebouw(orkest) en werd snel daarna een regelmatige bezoeker. In deze box dus enkele concerten die ik heb bijgewoond (of de parallelle concerten een dag of wat ervoor/erna): Leonard Bernstein met Schubert 5 en Mahler 1, Harnoncourt met Beethoven 3 en Leinsdorf met Strauss' Suite uit Die Frau ohne Schatten. De Bernstein-concerten vonden op verschillende data plaats (na Schubert 5 speelden ze Mahler 4 met die jongenssopraan; Mahler 1 werd voorafgegaan door Schubert 8); het waren bij elkaar vier concerten die ik nooit meer zal vergeten. De twee Bernstein-concerten vanwege Bernstein, het Harnoncourt-concert vanwege het gruwelijk hoge tempo in het eerste deel van de Eroïca (in de krant stond: het Concertgebouwortkest speelt zich uit de naad deze week) - maar vergelijk deze uitvoering eens met Harnoncourts officiële Teldec-opname van Beethoven 3 met het Chamber Orchestra of Europe... tja, wat een orkest ook toen al!, en Leinsdorf vanwege zijn typische manier van dirigeren: hij keek steevast in de partituur en daarna over zijn bril met een blik van: jullie doen toch wel wat er staat? Maar het was wel die grootse Leinsdorf van wie in mijn cd-kast superbe opnames staan van Die Walküre, Un ballo in maschera, Macbeth en Die tote Stadt...! Ik heb nog niet alle 14 cd's van deze box beluisterd, maar ik heb hiernaast inmiddels wel enkele fantastische opnames beluisterd van Carlo Maria Giulini die in juni 1979 een fenomenale Brahms 4 dirigeerde (later in de jaren '80 hoorde en zag ik hem in hetzelfde werk bij het (K)CO), Kondrashin met een prachtige Nielsen 5 en Martha Argerich die in november 1983 o.l.v. Neeme Järvi een geweldige uitvoering van Beethovens Tweede pianoconcert weggaf. Momenteel op de koptelefoon Tsjaikovsky 6 o.l.v Antal Doráti dd 14 mei 1983 (in het derde deel in een trager tempo dan we gewend zijn, maar wat speelt het orkest geweldig!), die ik later eveneens een keer zag dirigeren, met het Concertgebouworkest in de PW-Alexanderzaal in het Congresgebouw in Den Haag met o.a. Beethoven 7. Ach ja, dit soort uitgaves vertelt je dat je oud wordt...
Hoe fraai allemaal ook, ik vind de box niet helemaal geslaagd. Belangrijkste reden: de box bevat opnames die al elders op cd zijn verschenen. Daardoor wordt de kans gemist 100 procent aanvullend en dus ultiem interessant te zijn. Want die Mahler 1 en Schubert 5 van Bernstein verschenen ook al als live-opname op DG, de Bruckner 6 o.l.v. Jochum (met de coupures in het slotdeel) op Tahra (waarom dan niet Jochums laatste KCO-concert, in 1986 met Bruckner 5, eveneens op Tahra uitgebracht maar wel een concert dat speciale betekenis had en heeft - en ja, ik was daarbij), en Haitink nam Schumann 1 ook voor Philips op. Het is net als in de Chailly-box uit de KCO-dirigentenserie: waarom nu juist Mahler 8 (ook op cd verschenen) en niet die sublieme uitvoering van Mahler 10, die Chailly ook met het het Radio-orkest uit Berlijn opnam, maar waarvan zijn KCO-uitvoering een échte aanvulling op de catalogus vormt! Misschien ben ik een zeikerd, maar het zijn details die deze box voor 90% geweldig maken, en niet voor 100%. Maar met deze box heb ik opnames in huis waar ik zelf deelgenoot van was, en daar kan geen studio-opname tegenop.

4 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Geweldig dat jij deelgenoot was van vele opnames!
En als je zo veel naar klassieke muziek luistert, mag je best een zeikerd zijn!

22 februari, 2009 00:02  
Anonymous Anoniem said...

Mijn eerste ervaring met het (K)CO was een Shos8 onder Haitink, ik weet nog vrijwel precies waar ik zat, op het podium rechts.
Met de 9e van Mahler onder Bernstein (en retake opname sessies van de 4e en 1e) in juni 1985 als een van de meest memorabele en de 4e en 9e Beethoven onder Kleiber in de Pr Willem Alexander zaal (inderdaad, niet meer voor te stellen en ''we worden oud'')

22 februari, 2009 10:00  
Anonymous Anoniem said...

Ik word ziek van jaloezie!!
Bernstein in die 9e van Mahler en Kleiber in die legendarische Beethovens! Daar kun je dunkt mij je hele leven mee voort!

22 februari, 2009 11:13  
Anonymous Anoniem said...

haha ja af en toe beetje opscheppen mag wel, en in je hoofd maak je het misschien wel mooier dan t was, maar klassieke muziek groeit met je mee, en het maakt ook uit in welke fase je iets hoort en hoe je het ervaart. Maar Mahler echt goed leren kennen door zijn uitvoeringen is wel bepalend geweest voor mijn liefde voor die muziek. Maar dat het is blijven hangen is zeer zeker waar, ik kan me bijvoorbeeld in de Kleiber Beethoven 4 nog herinneren dat de fagot (Brian Pollard?) in slotdeel figuurljk uit de bocht vloog omdat Kleiber er een erg vlot tempo op nahield. Dat razendsnelle stukje zal elke Beethoven liefhebber wel kennen (wordt ook door de klarinet gespeeld).
Ik heb Bernstein ook een handje mogen geven tijdens een signeersessie in Harrod's Londen waar hij toen was ivm een festival rond zijn muziek. Een unieke onvergetelijke persoon, zo klein als ie was, zo groots was ie als kunstenaar met al de toeters en bellen die er bij kwamen (hij had meestal een gevolg van zich belangrijkvoelende lieden). Ik denk dat Bernstein, Kleiber wel de meeste indruk op me hebben gemaakt, evenals de tamelijk vele keren dat ik Messiaen heb gezien.

22 februari, 2009 12:23  

Een reactie posten

<< Home