25 september 2010

Concert 15 september 2010


Woensdag 15 september 2010, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Bernard Haitink
Till Fellner, piano

Beethoven: Pianoconcert nr. 3
Bruckner: Symfonie nr. 7


Geen Jansons, geen Pollini, maar met Haitink een perfecte vervanger op de bok. De combinatie Haitink-Pollini zou een spannende zijn geweest, maar de jonge Till Fellner ging eveneens een fraaie dialoog met Haitink aan. Die zorgde voor een afgewogen en blinkende begeleiding in het Derde pianococert van Beethoven, waarbij Fellner een frisse eigenzinnigheid tegenover stelde. De vervanging door Haitink van natuurlijk meer dan perfect, want een buitenkans om hem nog eens een keertje met de Zevende Bruckner te horen. Van al zijn geweldige Bruckner-opnamen is die van de Zevende van eind jaren zeventig toch wel het meest evenwichtig, natuurlijk en 'precies goed'. Enkele jaren geleden dirigeerde Haitink bij het KCO ook een Zevende, en de geplande live-opname voor het eigen label werd door Haitink naar de prullenbak verwezen: bij nader inzien te gedragen, te langzaam, te zwaar. Deze uitvoering was vederlicht, door en door transparant en tot op het kleinste niveau volledig in balans. Zoals ook Blomstedt bewees: Bruckner vaart wel bij relatief lichte, vloeiende en niet te langzaam gespeelde uitvoeringen. Het KCO met Haitink ervoor en dan Bruckner 7: tja, meer vanzelfsprekendheid bestaat er eigenlijk niet.