Concert 16 oktober 2014
Rotterdams Philharmonisch Orkest o.l.v. Yannick Nézet-Séguin
Dorothea Röschmann, sopraan
Wagner: Siegfried-Idyll
R. Strauss: Vier letzte Lieder
Brahms: Symfonie nr. 3
Dit concert kon er ook nog wel bij: een mooi programma en vanuit mijn werk in Den Haag makkelijk te doen. Ik kwam er pas in Rotterdam achter dat de Intercity Direct-treinen na 22 uur niet meer reden die avond, dus de thuisreis duurde langer dan gedacht. Maar goed, kunst is lijden en dit programma was te verleidelijk. Helemaal ideaal was de uitvoering ervan echter niet. Dorotheo Röschmann zong bij vlagen prachtig, maar soms ook iets te schel en te schreeuwerig. Misschien wilde ze teveel interpreteren, of de tekortkomingen van haar stem verdoezelen...? Nézet-Séguin begeleidde daarnaast iets te ingehouden; het orkest mag soms best wel lekker weelderig klinken in deze liederen. In Brahms ging hij daarentegen voluit. In het eerste deel - door die drietelsmaat een uitermate lastig deel - vloog het orkest door zijn overenthousiasme bijna uit de bocht, maar het ging gelukkig net goed. De andere delen klonken uitstekend. De Siegfried-Idyll kreeg de beste uitvoering van het concert: prachtig breekbaar gespeeld, vloeiend en subtiel.
posted by Jan Anton Brouwer at 21:53
2 Comments:
Ik was ook aanwezig bij dit concert en heb een iets andere beleving dan Jan Anton. De Siegfried-Idyll was m.i. net iets te langzaam, te breekbaar, te subtiel. De strijkers straalden ook niet echt. Thuis heb ik hetzelfde stuk beluisterd in de uitvoering van Haitink met het KCO: een wereld van verschil! Ik vond juist het orkest in Strauss heel mooi weelderig en kleurrijk klinken. De sopraan zong de liederen extravert en ook goed verstaanbaar, maar soms inderdaad met merkwaardige uithalen. In de wandelgangen kon je horen dat de meningen verdeeld waren. Brahms 3 viel me erg tegen: de eerste drie delen waren slaapverwekkend, er gebeurde hoegenaamd niets. Pas in het vierde deel kwam er passie en speelde het orkest voluit.Al met al had ik meer verwacht van deze dirigent.
Het leukste vind ik het altijd wanneer je technisch wordt. Je prietpraat over een 'lastige drietelmaat (??!!)' is bijzonder kostelijk. Dank, professor!
Een reactie posten
<< Home