29 januari 2014

Concert 16 januari 2014


Donderdag 16 januari 2014, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Herbert Blomstedt

Brahms: Tragische ouverture
Brahms: Symfonie nr. 3
Brahms: Haydn-variaties
Brahms: Akademische festouverture

Een wat ongemakkelijk concert. Ik woon vlakbij het Concertgebouw, en kan als ik om 8 uur thuis vertrek daar nog koffie drinken. Heel luxe allemaal, maar nu brak me dat op: ik vergat in de haast vooraf het toilet te bezoeken. Tijdens het eerste deel van de Derde symfonie kreeg ik opeens flinke aandrang. Enfin, ik besloot het tweede deel af te wachten, maar Blomstedt rijgde het tweede, derde en vierde deel zonder rust aan elkaar. Ofschoon ik aan het middenpad zat, durfde ik niet weg te lopen. Ik heb het uiteindelijk nipt gered en zelden zo verlangd naar de pauze, maar ongedwongen luisteren naar die Derde Brahms was er niet bij. Het was verder allemaal een 'gewoon goed, maar niet uitzonderlijk' concert. Brahms is altijd goed, en een dirigent die geen rare fratsen uithaalt kan dan weinig kwaad. Maar bijzonder en groots was het allemaal niet. Jammer, want na zijn onvergetelijke Schubert 9 (zie hier) had ik gehoopt op meer. Een 86-jarige dirigent die nog zo kwiek dirigeert: wél heel bijzonder.

Concert 13 januari 2014


Maandag 13 januari 2014, Concertgebouw Amsterdam
Wiener Philharmoniker o.l.v. Riccardo Chailly
Leonidas Kavakos, viool

Sibelius: Finlandia
Sibelius: Vioolconcert
Bruckner: Symfonie nr. 6

Sibelius en Bruckner: een geweldige combinatie die hier in Amsterdam bij het KCO eigenlijk nooit gepresenteerd wordt. Sibelius wordt sowieso hier flink ondergewaardeerd. Kavakos speelde een kleine twee jaar geleden hetzelfde concert bij het KCO onder leiding van Gergiev (zie hier de weblog) en ook nu bewees hij dit meesterwerk de hoogste eer. Chailly begeleidde uitstekend. In Finlandia was het tempo iets te hoog; daardoor kreeg het stuk niet de vervoering mee die het toch ook in zich draagt. Maar goed: het koper van de Weners in de opening van Finlandia is goud op snee. Na de pauze Bruckners 'Keckste'; juist van deze symfonie maakte Chailly met het KCO een prachtige opname waarin het vernieuwende en uitdagende centraal stond. Met de Weners kwam Chailly tot een gemiddelder uitvoering. Het klonk allemaal subliem - wat een klankcultuur heeft dit orkest - maar ik had een meer spannende uitvoering verwacht.

20 januari 2014

Concert 10 januari 2014


Vrijdag 10 januari 2014, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Iván Fischer

Beethoven: Symfonie nr. 6 'Pastorale'
Beethoven: Symfonie nr. 7

In anderhalve week een spetterend begin van het nieuwe jaar. Beethoven, Brahms, Bruckner, Sibelius, en dan niet bepaald hun slechtste composities, uitgevoerd door klinkende namen. Beethoven beet de spits af, met twee ultieme meesterwerken. De eerste twee afleveringen van Fischers Beethovencyclus waren veelbelovend (zie hier en hier), en ook dit vervolg kan worden bijgeschreven als memorabel. Vooral door de subliem uitgevoerde Pastorale, precies zoals die moet zijn, maar die je nooit hoort: een beetje lijzig-larmoyant, warm, transparant, fijnzinnig en vooral spannend. Fischer gooide de bekende opstelling van het orkest flink door elkaar, en dat leverde een geweldig klankspectrum op. De vogeltjes floten dat het een lieve lust was, het water kabbelde flink en de donder deed het gebouw op zijn grondvesten schudden. Enfin, muziekmaken op zijn allergrootst. Daarna was het pauze en tijdens de koffie is het vooruitzicht op de Zevende louter extatisch. Die viel uiteindelijk dan dus ietsjes tegen. Ach ja, het was een grootse uitvoering, maar niet zo enerverend als die Zesde. Desalniettemin: Fischer is een geweldige dirigent die het KCO tot grote hoogten opstuwt. Het zegt tenslotte misschien meer iets over mij dan over iemand of wat anders: het feit dat Fischer de herhalingstekens in het slotdeel niet honoreerde, doet afbreuk aan het ultieme extatische van dat slotdeel. Daar horen spelers en luisteraars na afloop aan de beademing te gaan, en dat gebeurde mede daardoor niet. Maar goed, toch een zeer heuglijk concert. Want die Pastorale....!